06-07-2018 - 05-08-2018

Armando

Amsterdam 1929 - Potsdam 2018

Toen wij vorige week Armando meldden dat wij een groot doek van zijn hand aan een corporate collection in Utrecht verkochten was hij echt verheugd. Verheugd maar ook te vermoeid om er wat langer over te praten.

Armando, die tot enkele weken geleden over een onuitputtelijke artistieke energie leek te beschikken, overleed afgelopen zondag op 88-jarige leeftijd. In die weken werd het vuur een kaarsvlam en gistermiddag om één uur doofde ook deze in zijn huis in Potsdam.

In de afgelopen jaren hebben Paloma en ik intensief met Armando mogen samenwerken. Gedreven door Armando’s enthousiasme en nieuwsgierigheid ontwikkelden wij samen met hem een volstrekt nieuwe techniek van materiedrukken. Ons samenspel met Ripollés’ atelier in Spanje leverde een prachtige collectie van zo’n dertig verschillende prenten op. Steeds was hij gepassioneerd tijdens het creatieve proces, nieuwsgierig naar een nog grotere uitdaging en vooral kritisch bij de beoordeling van de drukproeven.

Lieve Armando, je hebt ons zoveel gegeven, zoveel prachtige herinneringen gonzen door het hoofd. Het was voor ons een eer om met jou, niet te evenaren kunstenaar, samen te werken. Wij danken je voor alles en hopen van harte jouw enthousiasme in ons te bewaren.



(portretten Armando door Stephan Vanfleteren, najaar 2014)


Vanaf 6 juli brengen wij in Galerie Post + García een eerbetoon aan beeldend kunstenaar Armando. In deze presentatie, die enkele weken te zien zal zijn in onze galerie aan de Avenue Céramique 17 te Maastricht, zijn schilderijen, materiedrukken met carborundum en de monumentale bronzen sculptuur 'Torso' te zien.

Expositie t/m 5 augustus 2018
Open donderdag t/m zaterdag van 12 - 17 uur en eerste zondag v/d maand 13 - 17 uur
Galerie Post + García | Avenue Céramique 17 | 6221KV Maastricht | T 043 356 1900 | info@postgarcia.nl

Frans Budé
In memoriam Armando (1929-2018)

 De botheid van de dood als hij aantreedt, hoewel
het raam deze warme zomer gesloten, de deur vergrendeld.
 
Hoorbaar schuifelt hij om je woning heen, grillig schaduw
werpend over de tuin. Je weert hem af, als geen ander
 
kent hij je kracht. Iemand speelt ergens geluidloos viool,
een ander schildert een boom die zich uitrekt
in verzonken groen. Ben ik dat wel? vraag je je af,
je hoort korte zinnen ooit door jou op papier gezet.
 
Vervreemd staar je je geliefde aan. Je altijd bezige hart
raakt verward. De boom verliest zijn blad,
 
woorden breken af.